Μετά από πολύ καιρό αγαπητέ μου αναγνώστη, επιστρέφω στο μπλογκόσπιτο με μεγάλη μου χαρά, όχι μόνο επειδή –επιτέλους- γράφω κάτι, αλλά κι επειδή έχω μαζί μου έναν φιλοξενούμενο! Θα σου πω αμέσως, καθώς θέλω να τον γνωρίσεις κι εσύ 🙂

Ο  λόγος για τον Γιώργο Γουδή (George Gaudy) που είναι ένας από τους μουσικούς της νέας γενιάς και ανήκει στην ανεξάρτητη σκηνή. Όταν συναντήθηκε για πρώτη φορά με το πιάνο, ήταν ακόμη πολύ μικρός και με ακούσματα όπως αυτά των Rolling Stones και του Nick Cave έφτασε στο σήμερα και  στη δημιουργία του πρώτου του προσωπικού δίσκου Millionaire. Πρόσφατα δε, προέκυψε και η συμμετοχή του σε ένα δροσερό γκρουπάκι, τους GRooMZ (μαζί με τον Πάνο Μουζουράκη και τον Rous).  Θα μπορέσεις να τον δεις από κοντά στο φεστιβάλ του Troll Radio την 1η Ιουνίου με τους Groomz, και στο Fringe Live μόνο του στις 8 Ιουνίου.

 Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα για τη συνεργασία και τις απαντήσεις του σε όλες μου τις ερωτήσεις..:

 1. Θέλω να γυρίσεις και να κοιτάξεις πίσω. Να κάνεις έναν νοητό ‘’περίπατο’’ στο παρελθόν. Ποιος είναι ο Γιώργος του τότε και πώς κάνει τα πρώτα του βήματα στη ζωή;

Είχα τεράστιο κρανίο. Αν δεις παιδικές φωτογραφίες δεν θα πιστεύεις στα μάτια σου. Ακόμα τα καπέλα δε μου χωράνε, έχω πρόβλημα. Ήμουν και τρομαχτικά ξανθός, μου έχουν μείνει τα άσπρα φρύδια. Ωραία πρέπει να ήταν, δε θυμάμαι πια, αλλά έχω αυτή την απροσδιόριστη νοσταλγία που οφείλεις να έχεις, όταν έχεις καλή παιδική ηλικία.

2. Πότε και πώς προέκυψε η επαφή σου με τη μουσική; Ποιο ήταν το πρώτο μουσικό όργανο που άγγιξες και πότε έγινε αυτό; Ποια τα συναισθήματα που σου προξένησε η εμπειρία;

Το πιάνο ήταν το πρώτο όργανο σίγουρα. Ξεκίνησα μαθήματα πολύ μικρός, και «κλωτσούσα», το βαριόμουν. Μ’ άρεσε η ιδέα του να παίζω, στην προσπάθεια είχα το θέμα, νομίζω δεν έχουν αλλάξει πολλά από τότε. Θα ‘θελα να μπορώ να σου μιλήσω για ένα πιο συγκεκριμένο συναίσθημα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Το να μάθεις μουσική είναι δύσκολο και χρονοβόρο, αυτό την διαχωρίζει από το παιχνίδι, η ανταμοιβή δεν είναι άμεση, αλλά είναι τεράστια. Μέχρι μια ηλικία, να παίζεις θες, όχι να μαθαίνεις και αυτό είναι παράδοξο, είναι η ιδανική ηλικία για να μάθεις.

3. Η ενασχόληση σου με τη μουσική ήταν το μοναδικό όνειρο για’ σένα τότε ή είχες και κάποια άλλα πράγματα στο μυαλό σου;

Νομίζω ότι ήθελα να γίνω πυροσβέστης η κάτι τέτοιο, αλλά από το σημείο που θυμάμαι τον εαυτό μου, που τα πράγματα έγιναν συνειδητά, αυτό ήταν το όνειρο. Γι αυτό δεν ξέρω να κάνω και τίποτα άλλο.

4. Θα το θεωρούσα υπέροχο να μας χαρίσεις μία πολύτιμη ‘’μουσική’’ σκηνή-ανάμνηση από τα παιδικά- εφηβικά σου χρόνια…

Νομίζω ότι αυτό που μ΄έκανε να θέλω να γράψω τραγούδια είναι ένα ανεπίσημο best of των Rolling Stones, που είχε ένας φίλος και μου το έγραψε σε cd. Μου έγραψε μόνο το ένα από τα δύο, αυτό που είχε κομμάτια από τους παλιούς δίσκους με τον Brian Jones. Το άκουσα τόσες φορές, που νομίζω ότι κάθε ανάμνηση από τότε έχει υπόκρουση το Lady Jane, η το Ruby Tuesday. Αυτά τα κομμάτια είναι συνδυασμένα με όλη μου την εφηβεία, με την οργή και τη θλίψη που τη συνοδεύει, αλλά και με τους πρώτους έρωτες και τις πρώτες αλητείες.

5. Ποιοι μερικοί από τους αγαπημένους δίσκους στις κούτες της εφηβείας σου; Ποιες οι επιρροές σου;

Τα πρώτα 5 του Σαββόπουλου, οι 3 δίσκοι που έκαναν οι Stones στην Αμερική, ένα κάρο πανκ δισκάκια που ούτε θυμάμαι πια, ο Nick Cave, οι Stray Cats, το Harvest του Neil Young, το ομώνυμο των Traffic, το New Wave του 90, το London Calling των Clash.

6. Πρωτοεμφανίζεσαι ως George Gaudy (για να ακριβολογούμε ως Gaudi..). Πότε, πού και πώς έγινε αυτό;

Έπρεπε να βρω ένα ψευδώνυμο, γιατί τραγουδούσα στα Αγγλικά και δεν ήθελα να γράφω το όνομα μου στα Ελληνικά, οπότε μια κοντινή συνήχηση ήταν το Gaudi, που μετά από μια παρ’ ολίγον μήνυση έγινε George Gaudy. To ψευδώνυμο νομίζω ότι το διάλεξα για να δηλώσω συμμετοχή στο 48 hour music project.

7. Τι σχέση μπορεί να έχει ένας αρχιτέκτονας (Gaudi) με έναν μουσικό (Gaudy);

Το να γράφεις τραγούδια, και ειδικά όταν κάνεις και παραγωγή και ενορχήστρωση, είναι μια κατασκευή, είναι αόριστη η σχέση τους αλλά υπάρχει, ένα τραγούδι είναι μια κατασκευή, ένα άλμπουμ επίσης.

8. Φτάνοντας στο παρόν: Ποιος είναι ο Γιώργος του τώρα και τι κάνει όταν δεν συνθέτει μουσική και γράφει στίχους;

Ο Γιώργος του τώρα; το αποτέλεσμα του Γιώργου του τότε. Μια κέντα από κακές αποφάσεις και ενίοτε παρορμήσεις, που βγήκαν σε καλό.

 9 .Τέχνη! Τι είναι;

Ποιος ξέρει, ίσως είναι η κατασκευή που δεν έχει πρακτική αξία, όπως η αισθητική δεν έχει αντίκτυπο στη χρήση. Μπορείς να κάτσεις σε μια άσχημη καρέκλα, δε μπορείς;

10. Πρώτη σου δημιουργία. Πρώτο άλμπουμ: Millionaire. Ξενάγησέ μας στον κόσμο του και μίλησε μας γι’ αυτό. Επίσης, πού μπορούμε να το βρούμε, για να το αγοράσουμε (internet, δισκοπωλεία);

Το Millionaire το ηχογράφησα στο σπίτι μου, μου πήρε αρκετό καιρό. Την εποχή που το ηχογραφούσα ήμουν σε δύσκολη κατάσταση, τα θέματα των τραγουδιών είναι όλα σχετικά με την φθορά, με την εμμονή και με το χάσιμο του ελέγχου. Έχει και πολλή ενοχή αυτός ο δίσκος. Ήταν απλά τα πράγματα, έπρεπε να τα βγάλω όλα αυτά από μέσα μου. Νομίζω ότι είναι δίσκος ενηλικίωσης.
Στα δισκοπωλεία δεν θα το βρείτε, υπάρχει όμως στο itunes και στο cdbaby.

 11. Έχεις επιχειρήσει ποτέ να γράψεις στα ελληνικά κι αν όχι νομίζεις πως θα το δοκιμάσεις στο κοντινό μέλλον;

Θέλω πολύ. Έχω μάθει αυτή τη φόρμα, την αγγλόφωνη, είναι άλλο είδος τραγουδιού στην ουσία. Κάτι ελληνόφωνο θα βγάλω, σίγουρα.

12. Ποια η γνώμη σου για την ελληνική μουσική σήμερα (και όσον αφορά την παραγωγή αλλά και το ακουστικό κοινό);

Χαίρομαι που η παραγωγή είναι στα χέρια μας, χαίρομαι που βγαίνει τόση ανεξάρτητη μουσική, τόσο καινούριο πράγμα. Όσο για το κοινό, είμαι ένας από τους λίγους της ανεξάρτητης σκηνής που έχει την ευκαιρία να παίξει για τους πολλούς, και βλέπω ότι ο κόσμος έχει αντίληψη και ανάγκη, ανάγκη για κάτι νέο. Η πληροφορία είναι διάχυτη, και η μαγεία της εποχής είναι ότι οι φόρμες είναι κατασταλαγμένες και γνωστές, οπότε μπορεις να παίξεις με αυτές. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη φόρμα σαν δομικό στοιχείο, σαν αναφορά, να τη σπάσεις, να την ειρωνευτείς, να την ακολουθήσεις τυφλά.

13. Τις περισσότερες φορές είναι πιο δημιουργική η μοναξιά και ο χρόνος που δίνεις στον εαυτό σου ή η συλλογικότητα και η συναναστροφή σου με τους ανθρώπους;

Χρειάζεται ισορροπία, έτσι δεν είναι; Δεν ξέρω τι κάνει περισσότερο καλό.

14. ‘’Athens is hell, it’s like a king size cell, it s like a prison if you’ re open minded’’ τραγουδάς στο τραγούδι σου, που έχει για τίτλο το όνομα της πρωτεύουσας. Εσύ είσαι ‘’open minded’’; Θα άφηνες ποτέ την Αθήνα;

Προσπάθησα να την αφήσω, με γύρισε πίσω. Είμαι σε διχασμό σε σχέση με την Αθήνα, δεν ξέρω τι να την κάνω. Η Αθήνα σήμερα δεν είναι η Αθήνα που μεγάλωσα, αυτό είναι το σίγουρο. Αλλά κάθε φορα που περπατάω στο Σύνταγμα, στο Θησείο, ή στην Πλάκα, είμαι στο σπίτι μου.

15. Σπουδάζεις Θεολογία, αν δεν απατώμαι, παράλληλα με το πιάνο (ή μήπως έχεις τελειώσει;). Πιστεύεις σε κάποιον θεό; Γίνεται να βρεις τον Θεό μέσα από μια μελωδία και τι είναι τελικά θεός (ή Θεός) για εσένα;

Σε κάτι πιστεύω. Δεν ξέρω τι είναι ακριβώς, δεν είναι πάντως ένας γέρος πάνω στα σύννεφα. Είναι αυτό που δίνει ζωή ίσως, είναι το σύνολο.
Μ’ αρέσει το μικροσκοπικό και το μακροσκοπικό, θέλω να πιστεύω ότι είναι αλληλένδετα, ότι μέσα στο πιο μικρό μου κύτταρο κρύβεται το σύμπαν. Ότι κουβαλάω το Θεό μέσα μου, ξέρω γω; Μέσα απο μια μελωδία μπορεί να μην βρίσκεις το θεό, αλλά κάνει την ανθρώπινη κατάσταση πιο υποφερτή, και αυτό είναι ένα βήμα προς μια εκδοχή της αιωνιότητας.
Πάντως βλέποντας μια μεγάλη ορχήστρα κάποια στιγμή, στ’ ορκίζομαι ότι ανέβασα πυρετό.

16. Μαζί με όλα τ’ άλλα είσαι κι ένας από τους γαμπρούς ( The GRooMZ)! Πώς προέκυψε το γκρουπάκι; Ποια η ανταπόκριση του κόσμου; Πες μας λίγα λόγια για τη συνεργασία σου με τον Rous και τον Μουζουράκη;

To group προέκυψε τελείως αβίαστα, γνωριζόμασταν με τα παιδιά καιρό, και αρχίσαμε να τζαμάρουμε. Και επειδή στη βράση κολλάει το σίδερο, το επισημοποιήσαμε αμέσως. Είναι ωραίο πράγμα, γιατί είναι τρεις εντελώς διαφορετικές αντιλήψεις, που έχουν κοινό έδαφος και φτιάχνουν κάτι που λειτουργεί, αυτό είναι πολύ σημαντικό, να λειτουργεί αυτό που γίνεται. Παίζουμε μουσική, όπως παίζαμε όταν φτιάχναμε τα πρώτα μας γκρουπάκια, το ίδιο αβίαστα. Ο κόσμος δείχνει να το χαίρεται πολύ.

17. Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο για το άμεσο μέλλον και ποιοι οι στόχοι;

Ετοιμάζω ένα EP, που ελπίζω να κυκλοφορήσει το Σεπτέμβρη. Παίζω στο φεστιβάλ του Troll Radio την 1η Ιουνίου με τους Groomz, και στο Fringe Live μόνος μου στις 8 Ιουνίου. Μερικές συναυλίες στην επαρχία, και λίγη ξεκούραση τον Αύγουστο.

18. Τέλος, θα ήθελες να προσθέσεις κάτι; Οτιδήποτε.

Μόνο Αγάπη.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=lG6Hlpw5VGU